Al voor zonsopgang startte de reis van Welzijnswetenschappen op zondagochtend richting Polen – nieuwsgierig, verwachtingsvol en met een gezonde dosis spanning in de lucht. Een week vol indrukken, geschiedenis, natuur en samenhorigheid lag voor ons.
Op maandag doken we meteen het verleden in, met een indrukwekkende rondleiding door het oude Ghetto en de Joodse wijk. Onze gids bracht het verleden tot leven met verhalen die ons raakten en aan het denken zetten.
Dinsdag trokken we onze wandelschoenen aan voor een flinke tocht door het Nationaal Park: frisse lucht, adembenemende uitzichten en een fijne afwisseling na de beladen dag ervoor.
Woensdag werd het onbetwiste hoogtepunt van de reis – of beter gezegd: het dieptepunt dat diepe indruk maakte. Ons bezoek aan Auschwitz-Birkenau liet niemand onberoerd. We wandelden stil langs de barakken en over het spoor, terwijl de verhalen en beelden zich in ons hoofd nestelden. Het was een dag van stilte, respect en bezinning.
Donderdag sloten we ons historische luik af in het Schindler Museum. Een krachtig eerbetoon aan moed en menselijkheid in onmenselijke tijden.
Op vrijdag keerden we terug naar huis – moe, maar vooral vervuld.
Naast al deze indrukwekkende ervaringen, was het ook een reis van verbinding. Met een warme, fijne groep genoten we van ontspannen avondactiviteiten, vrolijke gesprekken en fijne kookmomenten. Samen lachen, koken, eten en delen – het maakte de reis compleet.
Een studiereis die ons niet alleen leerde over het verleden, maar ook over elkaar. Een reis om nooit te vergeten.
